Φρούριο Κούλες
Το θαλάσσιο φρούριο Κούλες χτίστηκε κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, ανάμεσα στο 1523 - 1540. Σκοπός του φρουρίου, ήταν να παρέχει προστασία στην πόλη του Ηρακλείου και τους κατοίκους της από τις επιδρομές πειρατών και άλλων κατακτητών.
Η ανέγερση του διήρκεσε περίπου 20 χρόνια καθώς οι κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια του χειμώνα, δεν επέτρεπαν στους χτίστες να συνεχίσουν τις εργασίες τους. Για τη δόμηση του φρουρίου χρησιμοποιήθηκαν ογκόλιθοι που προήλθαν από το παλιό Μινωικό λιμάνι, το μικρό νησάκι της Ντίας και τον όρμο των Φρασκιών. Παρά τις πολλές δυσκολίες, το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα ανθεκτικό διώροφο κτίριο με ισχυρά τοιχώματα, το οποίο κάλυπτε μια έκταση περίπου 3.600 τετραγωνικών μέτρων.
Η στέγη του φρουρίου αριθμούσε μεγάλο αριθμό από ειδικά ανοίγματα, γνωστά ως sospirali lucernai, τα οποία φτιάχτηκαν με σκοπό να φωτίζουν και να αερίζουν τα διαμερίσματα του κάστρου. Ο πάνω όροφος είχε δωμάτια για τους αξιωματικούς και το διοικητή, ενώ επίσης υπήρχαν χώροι για φούρνο, μύλο και μια μικρή εκκλησία. Το ισόγειο του φρουρίου χωριζόταν σε 26 διαμερίσματα, πολλά από τα οποία χρησίμευαν ως αποθήκες τροφίμων και πολεμοφόδιων, ενώ κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας αρκετά από αυτά τα δωμάτια χρησιμοποιήθηκαν από τους Οθωμανούς ως φυλακές για τους επαναστάτες Κρητικούς.
Ενετικά Τείχη Ηρακλείου
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1453, αισθήματα φόβου και ανασφάλειας ξεκίνησαν να κυριεύουν όλη την Βενετοκρατούμενη Ελλάδα. Οι Ενετοί κατακτητές υπό το φόβο μιας επικείμενης επίθεσης, αποφάσισαν ότι είχε έρθει η ώρα να ενισχύσουν την οχύρωση της πόλης του Ηρακλείου.
Ανέθεσαν λοιπόν στον καλύτερο μηχανικό τους, τον Michele Sanmicheli, τον σχεδιασμό των τειχών, τα οποία θα έπρεπε να είναι ικανά να προστατέψουν την πόλη από τα εχθρικά κανόνια (η νέα τεχνολογία της εποχής). Η ανέγερση των τειχών ξεκίνησε το 1462 και ολοκληρώθηκε το 1669 ενώ κατά την κατασκευή τους ακολουθήθηκε ένα νέο σύστημα οχύρωσης, το οποίο συμπεριλάμβανε την κατασκευή επτά προμαχώνων. Για το γιγαντιαίο αυτό τείχος, μήκους 3 χιλιομέτρων, υπήρχαν τέσσερις κεντρικές πύλες όπου η κάθε μία ατένιζε και ένα ξεχωριστό σημείο του ορίζοντα.
Το Μάιο του 1648 οι φόβοι των Ενετών επιβεβαιώθηκαν. Η οθωμανική αυτοκρατορία εμφανίστηκε μπροστά από τα τείχη της Candia, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει μια πολιορκία η οποία διήρκεσε για 21 ολόκληρα χρόνια (1648 - 1669). Η πολιορκία της Candia έμεινε γνωστή ως η μεγαλύτερη σε διάρκεια πολιορκία στην ιστορία.